Nietrzymanie moczu i stolca
Publikacja: 27 luty 2014
Inkontynencja - czyli nietrzymanie moczu lub kału - jest nadal
wstydliwym i rzadko poruszanym tematem, mimo iż dotyczy aż ok. 15 %
społeczeństwa. Nietrzymanie moczu i stolca jest powszechną chorobą, która powstaje z wielu czynników. Dowiedz się więcej o przyczynach i leczeniu tej choroby.
Wydalanie jest jedną z głównych czynności
fizjologicznych, kontrolowane jest przez złożony układ
nerwowo-hormonalny, który pobudza mięśnie zwieracza i miednicy. Pojęcie nietrzymania moczu i stolca rozumiemy jako doleglwość
pęcherza moczowego i odcinka jelita grubego, polegająca na
niekontrolowanym moczeniu lub popuszczaniem kału. W zdrowym organiźmie mikcje czy oddawanie kału powinno być całkowicie kontrolowane, mięśnie zwieraczy i dna miednicy podczas normalnego funkcjonowania są zaciśnięte, a rozluźniają się tylko w momencie gdy jesteśmy przygotowani oddać mocz lub kał.
Rodzaje zaburzeń:
Nietrzymanie moczu:
Leczenie obejmuje trzy podstawowe metody: leczenie farmakologiczne, rehabilitacyjna - biofeedback oraz leczenie chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne stosuje się głównie przy leczeniu nadreaktywnego pęcherza, aby zmniejszyć częstość oddawania moczu i zahamować czynności skurczowe pęcherza lub leczeniu biegunek preparatami, które zagęszczają konsystencje stolca.
Biofeedback
Leczenie biofeedback jest formą fizykoterapii, która ma na celu usprawnienie siły mięśni dna miednicy, cewki moczowej i zwieraczy odbytu. Polega na stymulowaniu i kontrolowaniu elektrodami mięśni odpowiedzialnych za trzymanie moczu i stolca. Jest to nieinwazyjna i skuteczna metoda.
Leczenie chirurgiczne
W przypadku nietrzymaniu moczu polega to najczęściej na podparciu cewki moczowej z użyciem taśm syntetycznych. U kobiet może zostać wykonana plastyka krocza lub pochwy.
U pacjentów z nietrzymaniem stolca operowane są mięśnie odpowiedzialne za podtrzymywanie kału.
Rodzaje zaburzeń:
Nietrzymanie moczu:
- z przepełnienia pęcherza,
- z parcia,
- wysiłkowe,
- mieszane.
- nietrzymanie gazów,
- rzadkiego,
- uformowanego,
- poród, mięśnie podczas porodu często są uszkadzane,
- cukrzyca,nadwaga,
- klimakterium (przekwitanie),
- poprzez powiększanie się gruczołu krokowego u mężczyzn,
- urazy kręgosłupa,
- stany zapalne jelit,
- zwężenie cewki moczowej,
- stwardnienie rozsiane.
Leczenie obejmuje trzy podstawowe metody: leczenie farmakologiczne, rehabilitacyjna - biofeedback oraz leczenie chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne stosuje się głównie przy leczeniu nadreaktywnego pęcherza, aby zmniejszyć częstość oddawania moczu i zahamować czynności skurczowe pęcherza lub leczeniu biegunek preparatami, które zagęszczają konsystencje stolca.
Biofeedback
Leczenie biofeedback jest formą fizykoterapii, która ma na celu usprawnienie siły mięśni dna miednicy, cewki moczowej i zwieraczy odbytu. Polega na stymulowaniu i kontrolowaniu elektrodami mięśni odpowiedzialnych za trzymanie moczu i stolca. Jest to nieinwazyjna i skuteczna metoda.
Leczenie chirurgiczne
W przypadku nietrzymaniu moczu polega to najczęściej na podparciu cewki moczowej z użyciem taśm syntetycznych. U kobiet może zostać wykonana plastyka krocza lub pochwy.
U pacjentów z nietrzymaniem stolca operowane są mięśnie odpowiedzialne za podtrzymywanie kału.