Operacja w łonie matki - szansa na zdrowie po urodzeniu

Postęp jaki dokonał się na przełomie ostatnich lat w leczeniu prenatalnym spowodował, że pojawiło się wiele nowych metod diagnozy i leczenia wad rozwojowych płodu. Leczenie in utero czyli przed urodzeniem dziecka jest szansą na normalne życie dziecka u którego zdiagnozowano wadę rozwojowa. Sprawdź jakie choroby i w jaki sposób mogą być leczone jeszcze przed przyjściem dziecka na świat.

Operacje w łonie matki do niedawna były traktowane jako eksperymenty medyczne. W dzisiejszych czasach leczenie wewnątrzmaciczne z racji posiadania coraz lepszego sprzętu nowoczesnych technologi, posiadania przez medyków coraz większej wiedzy
o rozwoju płodu mogą być rozwiązaniem większości poważnych problemów rozwojowych bądź genetycznych na etapie ciąży. Operacje te mogą być przeprowadzane miedzy 24 a 26 tygodniem ciąży. Operacje wewnątrzmaciczne w Europie bardzo różnią się od tych wykonywanych za oceanem. Podczas gdy w USA preferuje się zabiegi z rozcięciem ściany macicy, w Europie dominuje metoda fetoskopowa która przypomina zabieg endoskopowe. Metoda ta jest mniej inwazyjna gdyż nie dochodzi w jej czasie do rozcięcia powłok brzusznych i ściany macicy co może być przyczyną wywołania skurczów porodowych a w rezultacie przedwczesnego porodu .
Najczęściej operowane  wady wrodzone u płodu:

• przepuklina oponowo-rdzeniowa, rozszczep kręgosłupa;
• uropatie zaporowe;
• niewielkie zaburzenia czynności serca;
• choroba hemolityczna;
• obecność płynu w osierdziu, klatce piersiowej lub jamie brzusznej.

Przepuklina oponowo - rdzeniowa. Rozszczep kręgosłupaLeczenie tego schorzenia płodu polega na zamknięciu przepukliny, aby nie narażać rdzenia kręgowego i nerwów na działanie środowiska zewnętrznego głownie płynów owodniowych. Do powstania tego schorzenia dochodzi w 4 tygodniu ciąży. Rdzeń kręgowy nie zamyka się wtedy, tak jak powinien, nie zostaje pokryty mięśniami i skórą, pozostaje odsłonięty. Przez cały okres ciąży zakończenia nerwowe są narażone zarówno na mechaniczne, jak i chemiczne uszkodzenia. Zamknięcie przepukliny w życiu płodowym daje dzieciom szansę na całkowitą lub częściową sprawność ruchową jak również kontrolę nad wypróżnianiem. Po odpowiedniej rehabilitacji rozpoczętej od najwcześniejszych chwil życia, dzieci te mają spore szanse na normalne życie.
Wady układu moczowegoNajłatwiejsze z nich i najczęściej przeprowadzane są zabiegi, których przyczyną jest występowanie u płodu wady natury urologicznej –
 poszerzonej miedniczki nerkowej. Wada ta może skutkować zniszczeniem nerki. Kolejna wada powodująca poważne konsekwencje to mała fałdka zatykająca cewkę moczową. W rezultacie dochodzi do uszkodzenia nerek, a moczowody stają się grube. Druga skrajność to niewykształcona cewka moczowa. Wystarczy krótki zabieg, by cofnąć uszkodzenia. Po urodzeniu dziecka nie byłoby to możliwe.
Choroby sercaZabiegi wewnątrzmaciczne stosowane są również w leczeniu niektórych wad serca płodu. Ryzyko zgonu dziecka z wadą serca jest bardzo duże. Wewnątrzmaciczna operacja może zmniejszyć to ryzyko. Przeprowadzano do tej pozy kilka zabiegów korygujących wady zastawek serca płodu dokonując ich poszerzenia, przez co zmniejszono ryzyko wystąpienia poważnych problemów z krążeniem krwi, co zagrażało życiu wewnątrzmacicznemu.
Choroba hemolityczna Choroba hemolityczna płodu i noworodka jest spowodowana niszczeniem krwinek czerwonych przez przeciwciała  wytwarzane przez matkę. Niewielkie ilości krwinek czerwonych płodu przedostają się do krążenia matki.  Posiadają one obce antygeny pobudzają układ odpornościowy matki do wytwarzania przeciwciał. Niedokrwistość może być przyczyną obrzęku dziecka, powiększenia wątroby oraz nawet do śmierci dziecka. Po urodzeniu również dziecko może być obciążone żółtaczka. Obrzękowi płodu należy zapobiegać poprzez wykonywanie transfuzji dopłodowych.
Nadmiar płynów w osierdziu, kletce piersiowej lub jamie brzusznejLeczenie operacyjne tych schorzeń polega na usunięciu nadmiaru płynu zgromadzonego w tych narządach. Płyn ten  jest następnie odprowadzany do jamy macicy, jednocześnie zmniejsza się ciśnienie płynu w nich, co zapobiega  uszkodzeniu narządów. Zabiegi te noszą nazwę szantu komorowo - owodniowego, szanu otrzewnowo - owodniowego i opłucno-owodniowego.

Większość zabiegów w łonie matki to początek całej serii innych operacji już po urodzeniu dziecka. Zawsze  jednak do lekarzy trafia dziecko w lepszym stanie, niż gdybyśmy nic nie robili w ciąży i ma większą szanse na normalne funkcjonowanie.