Usuwanie zaćmy metodą fakoemulsyfikacji

Fakoemulsyfikacja soczewki to zabieg, który stosowany jest przy leczeniu zaćmy. Jest to jedna z najnowocześniejszych metod, bez użycia igieł czy szwów. Każdego roku temu zabiegowi poddają się miliony osób. Jest to bezpieczna i skuteczna metoda, która zapewnia szybki powrót do codziennego funkcjonowania.

Jak przebiega taki zabieg?

Stosowane jest znieczulenie miejscowe za pomocą kropli do oczu, dzięki temu pacjent jest  świadomy i ma kontakt z personelem medycznym podczas zabiegu. Może go wykonać tylko wykwalifikowany okulista. Całość trwa około godziny, natomiast sam zabieg to 20 minut.

Najpierw lekarz wykonuje nacięcie brzegu rogówki, które to ze względu na swoje bardzo małe rozmiary nie wymaga założenia szwów. Następnie mętna soczewka zostaje zmiękczona ultradźwiękami, a potem usunięta. Lekarz wszczepia sztuczną soczewkę IOL (Intra Ocular Lens), dobierana ona jest indywidualnie przed zabiegiem.

Jak zachowywać się po zabiegu?

Najlepiej skrupulatnie przestrzegać zaleceń lekarza. Tuż po zabiegu nie zaleca się przecierania oczu, czy nadmiernego ich zwilżania. Kolejnego dnia pacjent może już czytać, czy oglądać telewizję. Zabronione jest prowadzenie pojazdu mechanicznego w ciągu 24 godzin po fakoemulsyfikacji. Zazwyczaj po dwóch, a maksymalnie siedmiu dniach po zabiegu można wrócić do pracy. Specjaliści radzą, aby unikać nadmiernego obciążenia fizycznego przez około dwa tygodnie po operacji.

Soczewki czy okulary?

Obecnie przy wykonywaniu fakoemulsyfikacji dobiera się wieloogniskową soczewkę, która nie tylko usunie zmętniałą soczewkę, ale pozwali zniwelować wady wzroku, jak np. dalekowzroczność, krótkowzroczność czy astygmatyzm. Wiąże się to z brakiem konieczności noszenia okularów, czy soczewek kontaktowych.

Powikłania

W tym przypadku przytrafiają się bardzo rzadko, ale nikt nie jest nam w stanie zagwarantować pełnego powodzenia w każdym przypadku. 

Może wystąpić:

• pogorszenie ostrości wzroku,
• krwawienie,
• infekcja,
• odwarstwienie siatkówki,
  
• wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego,
• ognisko zapalne przed źrenicą,
• zmętnienie rogówki w pierwszych dniach po operacji.

Wszystkie te niepożądane skutki można wyleczyć za pomocą farmakoterapii. W przypadku rogówki konieczny może okazać się jej przeszczep. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy jak najszybciej zgłosić się do okulisty.