Dysfonia dziecięca

Częstość występowania u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym wad mowy wynosi obecnie od 20 do 30%, tak więc w zasadzie dotyczyć może nawet twojego dziecka. Jak zdiagnozować i leczyć dysfonię dziecięcą aby uniknąć afonii, czyli całkowitej utraty głosu?

Dysfonie dziecięce  to przewlekłe zaburzenia głosu u dzieci, które uwarunkowane są nadmiernym przeciążeniem narządu głosu, czyli zbyt głośnym mówieniem, śpiewaniem i krzykiem. Co doprowadza do nadwyrężenia głosu,
a nieleczone prowadzi do poważnych zaburzeń głosu, a nawet jego utraty.

Okresy rozwoju dziecka i towarzyszące im zaburzenia:

• Okres wczesnodziecięcy:

W tym okresie u dziecka występuje głos o barwie matowej, mniej lub bardziej ochrypły.
Często pojawiają się również party, czyli tak zwane chrypki organiczne, przechodzące w czynnościowe.

• Okres przedszkolny:

U niemal 24% dzieci, w większości chłopców stwierdza się w tym okresie przewlekłą chrypkę. W wieku przedszkolnym występuje nadmierne napięcie mięśni artykulacyjnych, ze względu na nadużywanie głosu przez dzieci, które w tym wieku są krzykliwe, hałaśliwe, aktywne i nerwowe,towarzyszą im także schorzenia górnych dróg oddechowych. W tym okresie mowa u dziecka jest bardzo szybka i chaotyczna.

• Okres dojrzewania płciowego:

Dla tego okresu rozwoju charakterystyczne są zaburzenia głosu u chłopców, czyli mutacja.  Wraz z poszerzaniem się skali głosu chrypka maleje, dopiero w tym okresie znów się nasila.

Rodzaje i przyczyny dysfonii dziecięcych:

Zaburzenia głosu mogą  być pochodzenia organicznego  lub czynnościowego. Zaburzenia organiczne  powstają wskutek zmian chorobowych w nerwach obwodowych narządu mowy, krtani, oraz ośrodkowym układzie nerwowym. Niezwykle często występującą przyczyną powstawania zaburzeń głosu u dzieci jest ostry i przewlekły nieżyt krtani, czyli chrypka, która zaburza ruchy strun głosowych.

Najczęstszą a zarazem najpoważniejszą przyczyną powstawania  zaburzeń czynnościowych głosu u dzieci jest długotrwała wadliwa technika używania głosu oraz jego nadużywanie, co może prowadzić do zmęczenia, osłabienia mięśni krtani i dysfonii. U dzieci obserwujemy aktywność głosową przy wdrażaniu uczuć i nastrojów - dzieci krzyczą i śpiewają piosenki.

Leczenie i profilaktyka dysfonii dziecięcych:

Jeżeli podejrzewasz, że twoje dziecko cierpi na dysfonię skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem foniatrą, który dokona oceny narządu głosu.

Wiele zaburzeń głosu jest niewłaściwie leczonych antybiotykami i lekami przeciwzapalnymi, podczas gdy odpowiednia byłaby rehabilitacja prowadzona przez foniatrę.

Rehabilitacja głosu to najważniejsze narzędzie leczenia i profilaktyki tego typu schorzeń u dzieci. Polegać powinno na nauce prawidłowej emisji głosu i eliminowaniu "złych nawyków" związanych z emisją głosu. 

Rehabilitacja może polegać na wykonywaniu zaleconych przez lekarza ćwiczeń, a także na masażu krtani wykonywanym przez foniatrą, który ma na celu napięcie mięśni krtani. Zakres ćwiczeń jet dobierany indywidualnie dla każdego dziecka w zależności od przyczyny zaburzeń głosu.

Diagnostyka i leczenie dysfonii dziecięcej jest bardzo istotne u małego dziecka, ponieważ zaniechanie doprowadzić może do trudności
w późniejszym, dorosłym życiu.