Tlenoterapia w warunkach domowych
Publikacja: 31 grudzień 2013
Ostatnia aktualizacja: 22 styczeń 2014
Bliska Ci osoba znajduje się obecnie w szpitalu, lecz nie jest w stanie sama swobodnie oddychać? Dowiedz się jaka pomoc przysługuje jej w ramach NFZ po wyjściu ze szpitala!
Czym jest tlenoterapia i kto może z niej skorzystać?
Tlenoterapia to leczenie tlenem za pomocą koncentratora tlenu, który zwiększa stężenie tego gazu we wdychanym przez pacjenta powietrzu.
W ramach NFZ do przewlekłego leczenia tlenem w warunkach domowych kwalifikują się chorzy na przewlekłe, nienowotworowe choroby płuc w okresie niewydolności oddychania.
Jak się zakwalifikować?
To czy dany pacjent będzie mógł skorzystać z domowego leczenia tlenem zależy między innymi od wyniku badania gazometrycznego krwi tętniczej pobranej w spoczynku,
w pozycji siedzącej, kiedy pacjent oddycha powietrzem atmosferycznym. Ponadto niezbędne są także wyniki badania spirometrycznego, morfologii krwi z hematokrytem, rtg klatki piersiowej PA i boczne oraz EKG.
Kto dokonuje kwalifikacji do leczenia?
Na leczenie tego typu kwalifikacji dokonać może jedynie lekarz specjalista z oddziału chorób płuc podczas pobytu pacjenta w szpitalu.
W sytuacjach, kiedy tlenoterapia jest niezbędna u chorego opuszczającego szpital po zaostrzeniu choroby, dokonuje się warunkowej kwalifikacji w oparciu o wyniki badań w momencie wypisu ze szpitala. Ostateczna decyzja dotyczącą objęcia pacjenta leczeniem zostaje wówczas podjęta w poradni domowego leczenia tlenem po trzech miesiącach, przy czym finansowanie świadczenia obejmuje także okres do ostatecznej kwalifikacji.
Jakie świadczenia przysługują pacjentowi w ramach tlenoterapii?
Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia jasno określa zasady domowego leczenia tlenem z użyciem koncentratora.
Pacjentowi przysługują następujące świadczenia:
Tlenoterapia to leczenie tlenem za pomocą koncentratora tlenu, który zwiększa stężenie tego gazu we wdychanym przez pacjenta powietrzu.
W ramach NFZ do przewlekłego leczenia tlenem w warunkach domowych kwalifikują się chorzy na przewlekłe, nienowotworowe choroby płuc w okresie niewydolności oddychania.
Jak się zakwalifikować?
To czy dany pacjent będzie mógł skorzystać z domowego leczenia tlenem zależy między innymi od wyniku badania gazometrycznego krwi tętniczej pobranej w spoczynku,
w pozycji siedzącej, kiedy pacjent oddycha powietrzem atmosferycznym. Ponadto niezbędne są także wyniki badania spirometrycznego, morfologii krwi z hematokrytem, rtg klatki piersiowej PA i boczne oraz EKG.
Kto dokonuje kwalifikacji do leczenia?
Na leczenie tego typu kwalifikacji dokonać może jedynie lekarz specjalista z oddziału chorób płuc podczas pobytu pacjenta w szpitalu.
W sytuacjach, kiedy tlenoterapia jest niezbędna u chorego opuszczającego szpital po zaostrzeniu choroby, dokonuje się warunkowej kwalifikacji w oparciu o wyniki badań w momencie wypisu ze szpitala. Ostateczna decyzja dotyczącą objęcia pacjenta leczeniem zostaje wówczas podjęta w poradni domowego leczenia tlenem po trzech miesiącach, przy czym finansowanie świadczenia obejmuje także okres do ostatecznej kwalifikacji.
Jakie świadczenia przysługują pacjentowi w ramach tlenoterapii?
Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia jasno określa zasady domowego leczenia tlenem z użyciem koncentratora.
Pacjentowi przysługują następujące świadczenia:
- badanie lekarskie – przynajmniej raz w kwartale;
- wizyta pielęgniarki w domu chorego – przynajmniej raz w kwartale;
- gazometria – ważny wynik badania wykonanego w dniu wizyty;
- udokumentowany serwis koncentratora co 6 miesięcy (wymiana filtra powietrza i filtra przeciwbakteryjnego, dokonanie pomiaru wypływu tlenu z koncentratora);
- świadczeniodawca dostarcza do domu pacjenta koncentrator tlenu oraz przewody tlenowe nieodpłatnie, zaś pacjent opłaca koszty energii elektrycznej zużywanej przez aparat;
- zapewnienie realizacji/ dostępu do badań laboratoryjnych ,mikrobiologicznych, radiologicznych;
- zapewnienie dostępu do całodobowej konsultacji telefonicznej z personelem zespołu domowego leczenia tlenem udzielającym świadczeń.
Źródło:
Załącznik nr 4 do Zarządzenia Nr 67/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 18 października 2011 r.
Załącznik nr 4 do Zarządzenia Nr 67/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 18 października 2011 r.