Rotawirusy, czyli o zakażeniach wirusami ROTA u niemowląt i małych dzieci
Publikacja: 25 maj 2012
Ostatnia aktualizacja: 19 grudzień 2013
Badania epidemiologiczne dowodzą, że do 5 roku życia 100% dzieci ulega zakażeniu wirusem Rota. Dowiedz się więcej o epidemiologii, objawach oraz o możliwości zapobiegania dziecięcym biegunkom rotawirusowym...
Epidemiologia
Wirusy ROTA należą do najważniejszych czynników etiologicznych biegunek u małych dzieci. Zachorowania występują najczęściej wśród niemowląt i małych dzieci w wieku od 6 miesięcy do 2 lat. Źródłem zakażenia jest człowiek chory, a wirus przenosi się drogą pokarmową, chociaż możliwa jest także transmisja drogą kropelkową. Obserwuje się lokalne epidemie w szpitalach, żłobkach, a także zachorowanie kilku osób w rodzinie. Zakażenie występuje rzadziej u niemowląt karmionych naturalnie. W naszej szerokości geograficznej notuje się sezonowy wzrost zachorowań w okresie jesienno-zimowym. Okres wylęgania jest krótki i wynosi 1-3 dni.
Objawy kliniczne
Choroba zaczyna się nagle gorączką, której towarzyszy dynamicznie rozwijająca się biegunka, często także wymioty. U małych dzieci obserwuje się niekiedy biegunkę z domieszką krwi w stolcu. Szybko dochodzi do odwodnienia dziecka. Zakażenie u dzieci starszych i dorosłych ma znacznie łagodniejszy przebieg.
Diagnostyka
Etiologię można ustalić na podstawie izolacji wirusa z kału. W praktyce klinicznej przydatne są szybkie testy wykrywające obecność antygenów wirusów ROTA w kale, pozwalające na uzyskanie wyniku w ciągu kilkunastu minut.
Leczenie
Leczenie wyłącznie objawowe, istotne jest nawodnienie dziecka. Podstawowe znaczenie ma stosowanie doustnych roztworów nawadniających.
Zapobieganie
Zapobieganie polega na unikaniu kontaktu z chorymi dziećmi oraz na przestrzeganiu zasad higieny. Znaczenie ochronne ma karmienie naturalne niemowląt. Dostępne są także szczepionki doustne zawierające żywe, atenuowane wirusy ROTA. Ze względu na możliwość częstszego występowania wgłobienia jelit u dzieci szczepionych, preparaty te stosuje się przed szczytem występowania wgłobienia jelita z przyczyn naturalnych. Należy zatem podać szczepionkę dzieciom w wieku od 6. do 24 tygodnia życia.
Wirusy ROTA należą do najważniejszych czynników etiologicznych biegunek u małych dzieci. Zachorowania występują najczęściej wśród niemowląt i małych dzieci w wieku od 6 miesięcy do 2 lat. Źródłem zakażenia jest człowiek chory, a wirus przenosi się drogą pokarmową, chociaż możliwa jest także transmisja drogą kropelkową. Obserwuje się lokalne epidemie w szpitalach, żłobkach, a także zachorowanie kilku osób w rodzinie. Zakażenie występuje rzadziej u niemowląt karmionych naturalnie. W naszej szerokości geograficznej notuje się sezonowy wzrost zachorowań w okresie jesienno-zimowym. Okres wylęgania jest krótki i wynosi 1-3 dni.
Objawy kliniczne
Choroba zaczyna się nagle gorączką, której towarzyszy dynamicznie rozwijająca się biegunka, często także wymioty. U małych dzieci obserwuje się niekiedy biegunkę z domieszką krwi w stolcu. Szybko dochodzi do odwodnienia dziecka. Zakażenie u dzieci starszych i dorosłych ma znacznie łagodniejszy przebieg.
Diagnostyka
Etiologię można ustalić na podstawie izolacji wirusa z kału. W praktyce klinicznej przydatne są szybkie testy wykrywające obecność antygenów wirusów ROTA w kale, pozwalające na uzyskanie wyniku w ciągu kilkunastu minut.
Leczenie
Leczenie wyłącznie objawowe, istotne jest nawodnienie dziecka. Podstawowe znaczenie ma stosowanie doustnych roztworów nawadniających.
Zapobieganie
Zapobieganie polega na unikaniu kontaktu z chorymi dziećmi oraz na przestrzeganiu zasad higieny. Znaczenie ochronne ma karmienie naturalne niemowląt. Dostępne są także szczepionki doustne zawierające żywe, atenuowane wirusy ROTA. Ze względu na możliwość częstszego występowania wgłobienia jelit u dzieci szczepionych, preparaty te stosuje się przed szczytem występowania wgłobienia jelita z przyczyn naturalnych. Należy zatem podać szczepionkę dzieciom w wieku od 6. do 24 tygodnia życia.
Źródło:
„Zarys chorób zakaźnych wieku dziecięcego” Pod redakcją Wojciecha Służewskiego
„Zarys chorób zakaźnych wieku dziecięcego” Pod redakcją Wojciecha Służewskiego