Poronienie - utrata dziecka, przyczyny i skutki

Około 15% rozpoznawanych ciąż ulega samoistnemu poronieniu. Przyczyny poronienia są bardzo liczne, a czynniki odpowiedzialne za wywołanie pierwszego mogą (choć nie muszą) być przyczynami kolejnych.

Aspekt biologiczny poronień Poronienia w położnictwie stanowią coraz większy problem zdrowotny, psychologiczny, a także społeczny. W Polsce poronieniem nazywamy wydalenie z jamy macicy jaja płodowego przed zakończeniem 22. tygodnia ciąży. Częstość występowania poronienia samoistnego określa się na około 15% wszystkich ciąż.

Do przyczyn poronień zaliczamy czynniki genetyczne, hormonalne, anatomiczne, zakażenia, czynniki immunologiczne, także różnego rodzaju zaburzenia metaboliczne, endokrynologiczne i układowe oraz czynniki toksyczne jak i promieniowanie jonizujące.

Uważa się, że pierwsze poronienie nie zwiększa ryzyka wystąpienia kolejnych. Jeśli wystąpiły dwa lub więcej poronienia (nawet gdy były poprzedzone ciążą zakończoną w terminie) pacjentka powinna być poddana szczegółowym badaniom. Tyczy się to także kobiet z jednym poronieniem i urodzeniem dziecka z wadami wrodzonymi.   
 
Dwa lub więcej poronień nosi nazwę poronień nawykowych i są one wskazaniem do badań genetycznych obojga rodziców. Dostępne są również badania genetyczne resztek po poronieniu, aby rozpoznać nieprawidłowości związane z jajem płodowym. Badania genetyczne par małżeńskich na podstawie skierowania od lekarza mającego kontrakt z NFZ są nieodpłatne, natomiast koszty badania jaja płodowego muszą pokryć pacjenci.  
Przyczyny poronień Najczęstszą przyczyną hormonalną poronienia samoistnego jest obniżony poziom progesteronu - hormonu wytwarzanego przez ciałko żółte, którego główną funkcją jest produkcja progesteronu na potrzeby rozwijającej się ciąży.

Wyróżnia się również przyczyny anatomiczne poronień nawykowych, do których można zaliczyć wrodzone wady macicy, zrosty wewnątrzmaciczne, niewydolność szyjki macicy, mięśniaki macicy. Są to schorzenia wymagające interwencji chirurgicznej, która najczęściej przynosi dobre rezultaty i umożliwia donoszenie ciąży. Do przyczyn związanych z narządem rodnym zaliczamy również endometriozę miednicy mniejszej, w przypadku której leczenie obejmuje terapie hormonalną oraz zabiegi operacyjne-najczęściej zabiegi laparoskopowe.

Kolejną grupę czynników wpływających na poronienia stanowią zakażenia bakteryjne, wirusowe oraz pasożytnicze. Większość z nich związana jest najczęściej z pojedynczym poronieniem, w czasie którego doszło do danej infekcji. Wśród zakażeń wirusowych negatywny wpływ na wczesny rozwój ciąży mają głównie różyczka, opryszczka i cytomegalia, a także świnka, odra, ospa - zwłaszcza jeżeli przebiegają z wysoka temperaturą.

W ostatnich latach zwrócono szczególną uwagę na toksoplazmozę i listeriozę, choroby groźne w skutkach na każdym etapie ciąży. Odpowiednia diagnostyka, a następnie antybiotykoterapia zapewnia całkowitą eliminację czynnika zakaźnego w przypadku chorób bakteryjnych i pasożytniczych. Szczepienia ochronne i przebycie choroby wirusowej wiąże się z nabyciem trwałej odporności i raczej nie rzutuje na przebieg kolejnej ciąży.

Jeśli chodzi o przyczyny immunologiczne związane są one głównie z faktem, że w sensie immunologicznym płód jest obcym antygenowo przeszczepem w stosunku do organizmu matki. W  przypadku przeszczepów organów zostają odrzucane konkretne organy tak w tym przypadku zostaje odrzucona ciąża.

Opisane powyżej patologie nie wyczerpują do końca wszystkich możliwości przyczyn poronień nawykowych, jednak ukazują złożoność problemu i konieczność wnikliwej analizy przyczyn w przypadku, gdy dochodzi do więcej niż jednego poronienia ciąży.
Aspekt psychologiczny poronień

Niemożność donoszenia ciąży niesie za sobą ból i poczucie niespełnienia, a na przyszłość lęk o losy kolejnej ciąży i frustrację wynikającą z niepewności jutra.

Intensywność emocji po poronieniu jest kwestią indywidualną. Często kobiety nie są w stanie uporać się samodzielnie z tym problemem. Bardzo ważne jest wsparcie współmałżonka i rodziny. Zdarza się, że konieczna jest opieka psychologa lub w trudniejszych przypadkach-fachowa pomoc psychiatry. 

Prawa Rodziców 
Obecnie na życzenie matki możliwe jest odzyskanie szczątków płodu, aby zapewnić mu godny pochówek. W niektórych sytuacjach, gdy dochodzi do późnego poronienia możliwe jest także uzyskanie aktu urodzenia martwo urodzonego dziecka.

Są to sprawy regulowanie formalnie, od rodziców zależy czy zechcą skorzystać z tego prawa. Na względzie należy mieć fakt, że jest to grupa pacjentów wymagająca szczególnej troski i delikatności w podejściu do tak trudnego tematu.