Jakie leki na rwę kulszową? Przyczyny i objawy choroby

Silny ból w okolicy lędźwiowej, uniemożliwiający chodzenie i normalne funkcjonowanie to tylko niektóre z objawów rwy kulszowej. Jakie są jej najczęstsze przyczyny i czy można łagodzić ból kręgosłupa domowymi sposobami i wykorzystując dostępne bez recepty tabletki na nerwobóle.

Ból związany z rwą kulszową umiejscawia się nie tylko w dolnej części kręgosłupa. Może on promieniować od pośladka, przez udo, podudzie aż do stopy. Ten zespół objawów bólowych związany jest z uciskiem na nerw kulszowy (nerw obwodowy, największy u człowieka) lub towarzyszące mu nerwy rdzeniowe (odchodzą od rdzenia kręgowego w okolicach odcinka lędźwiowo - krzyżowego).

Wspomniane nerwy przebiegają przez poszczególne odcinki kręgosłupa, w stanach patologicznych może dojść do przesunięcia się krążków międzykręgowych, co generuje ucisk na nerw. Sprzyja temu m.in. siedząca praca i mało ruchu poza nią, podnoszenie ciężarów (szczególnie gdy robi się to nieostrożnie i w nieprawidłowy sposób), ciąża, nadmierna masa ciała i niewłaściwa dieta.

Za jedną z głównych przyczyn rwy kulszowej uważa się dyskopatie czyli zmiany zwyrodnieniowe w obrębie krążków międzykręgowych. Jakie mogą być jeszcze inne przyczyny dolegliwości bólowych związanych z uciskiem nerwu kulszowego lub towarzyszących mu nerwów rdzeniowych?

• zmiany zwyrodnieniowe prowadzące do zwężenia kanału kręgowego,
• nadwyrężenia mięśni sąsiadujących z nerwem kulszowym,
• urazy
• stany zapalne w okolicach nerwów,
• choroby ogólnoustrojowe niekorzystnie wpływające na nerwy, np. cukrzyca,
• kręgozmyk,
• choroby zakaźne, które mogą atakować układ nerwowy.

Dysfunkcje związane z rwą kulszową zwykle pojawiają się nagle. Ból narasta przy pochylaniu i unoszeniu nogi do góry w pozycji leżącej. Ból to jednak nie wszystko mogą pojawić się również drętwienia, obniżenie siły mięśniowej czy zaburzenia czucia w kończynach dolnych. Pacjent ma ograniczoną ruchomość jeśli chodzi o odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Ma to związek z nadmiernym napięciem mięśni w tej okolicy. Objawy rwy kulszowej mogą utrzymywać się do kilku tygodni. Wtedy mówimy o krótkoterminowej (ostrej) rwie kulszowej. Zdarza się jednak, że utrzymują się one nawet kilkanaście tygodni. Wtedy mamy do czynienia z postacią przewlekłą, która zwykle wymaga długotrwałej rehabilitacji, a jej przyczyny to zazwyczaj poważne zmiany zwyrodnieniowe.

Wbrew pozorom rwa kulszowa to dość częsta dolegliwość. Ma to związek z coraz to bardziej siedzącym trybem życia jaki praktykujemy i nieregularną aktywnością fizyczną prowadzoną w nieodpowiedni sposób i doprowadzającą do kontuzji.

Jak skutecznie radzić sobie z nerwobólem, który utrudnia funkcjonowanie i poruszanie się? W pierwszej kolejności można sięgnąć po leki na nerwobóle (https://www.aptekagalen.pl/nerwobole.html) o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Pomocne w tym celu będą dostępne bez recepty doustne środki zawierające ibuprofen, melokosykam, naproksen, ketoprofen, deksketoprofen czy diklofenak. Jakie tabletki na nerwobóle można jeszcze zastosować? Pomocne dla osób z nawracającą tendencją do nerwobóli są preparaty z monofosforanem urydyny, kwasem alfa-liponowym i witaminami z grupy B do regularnego stosowania.

Leczenie doustne można uzupełnić stosują żel przeciwbólowy z diklofenakiem czy etofenamatem.

Leczenie przeciwbólowe to jedno, ale ważne jest też leczenie rozkurczowe spiętych mięśni przykręgosłupowych w odcinku lędźwiowym. Tabletki rozkurczowe na nerwobóle bez recepty nie są dostępne, ale efekt rozluźniający na mięśnie można osiągnąć sięgając po maści i plastry rozgrzewające. Na nerwobóle sprawdzą się preparaty z kapsaicyną, która działa drażniąco na zakończenia nerwowe.

Oczywiście bardzo pomocne w przypadku rwy kulszowej są zabiegi fizjoterapuetyczne. Nieoceniona jest zarówno odpowiednio dobrana kinezyterapia (ćwiczenia) jak i masaż. Niektóre osoby mają tendencję do nawracającej rwy kulszowej. Powinny one szczególnie zadbać o profilaktykę związaną z szeroko pojętym postępowaniem mającym na celu utrzymanie zdrowego kręgosłupa. Chodzi tutaj m.in. o utrzymanie prawidłowej masy ciała, prowadzenie regularnej aktywności fizycznej, która wzmacnia mięśnie przykręgosłupowe, a także dbanie o utrzymanie właściwej postawy ciała zarówno podczas podnoszenia przedmiotów, jak i w pracy siedzącej.