Dziecko

Szczękościsk - przyczyny i leczenie

Publikacja: 21 styczeń 2019 Ostatnia aktualizacja: 22 marzec 2019

Szczękościsk jest to sytuacja, w której nie mamy możliwości otworzenia jamy ustnej – chory może w ogóle nie móc otworzyć ust, bądź może czynić to połowicznie. Jest to sytuacja bardzo nieprzyjemna dla pacjenta, w niektórych sytuacjach mogąca być nawet niebezpieczna. Uniemożliwia ona prawidłowe funkcjonowanie – spożywanie posiłków, mówienie, ziewanie.

Przyczyny szczękościsku

Przyczyn szczękościsku może być bardzo wiele. Mogą to być przyczyny zarówno ogólne, jak i lokalne. Natomiast przyczyny lokalne możemy podzielić na te związane ze stawem skroniowo-żuchwowym, jak i ze stanem jamy ustnej. 
Do przyczyn ogólnych szczękościsku zaliczamy:

  • choroby ośrodkowego układu nerwowego (udar mózgu, wylew, stan zapalny, ropień, guz mózgu),
  • padaczkę,
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
  • tężec, tężyczkę,
  • przedawkowanie narkotyków (przede wszystkim amfetaminy i jej pochodnych),
  • histerię,
  • bakteryjne zapalenie ślinianek,
  • stany zapalne gardła (zwłaszcza gdy towarzyszy im rumień okołomigdałkowy),
  • urazy i wypadki.
Wśród najczęściej występujących przyczyn szczękościsku znajduje się utrudnione wyrzynanie zębów mądrości, powodujące stan zapalny ich okolicy. Również po ekstrakcji zębów trzonowych często można zaobserwować szczękościsk. Po usunięciu zębów trzonowych trzecich, szczególnie chirurgicznych, u znacznej części pacjentów występuje utrzymujący się kilka dni szczękościsk. Ponadto do szczękościsku może dojść przy ropowicy dna jamy ustnej, zębopochodnym zapaleniu okostnej i zakażeniu skrzydłowo-żuchwowej przestrzeni po podaniu przez lekarza znieczulenia.

Objawy szczękościsku

Najbardziej zauważalnym dla pacjenta i lekarza objawem szczękościsku jest ograniczone otwieranie jamy ustnej. Zdarza się jednak, że jeżeli pacjent przez dłuższy czas doświadcza ograniczonego odwodzenia żuchwy, nawet nie zdaje sobie sprawy ze schorzenia.

Objawy towarzyszącymi szczękościskowi zależą w znacznym stopniu od przyczyny wystąpienia schorzenia. Jeżeli źródło ma związek z istniejącym stanem zapalnym, występować może podwyższona temperatura, zaczerwienienie okolicy objętej stanem zapalnym, dolegliwości bólowe, osłabienie itd. Jeżeli przyczyna jest związana ze stawami skroniowo-żuchwowymi, najczęściej albo nie ma dodatkowych objawów albo występuje ból w okolicy stawów. 

Inna grupa chorych ze szczękościskiem zwykle dodatkowo cierpi na bóle głowy i karku. Pacjenci ci skarżą się również na trzeszczenia i trzaski żuchwy oraz jej przeskakiwanie na boki podczas jedzenia czy mówienia. Takie objawy sugerują bruksizm, problemy z okluzją i dysfunkcję stawów skroniowo-żuchwowych.

Leczenie szczękościsku

Leczenie szczękościsku wymaga wpierw określenia podstawowej choroby, która jest odpowiedzialna za ograniczenie ruchomości żuchwy. W zależności od podejrzewanej przyczyny pacjent ze szczękościskiem jest więc kierowany na badanie stomatologiczne, badanie laryngologiczne, badanie neurologiczne, badanie EEG, diagnostykę obrazową (RTG, KT, NMR) oraz badania laboratoryjne.

 

Źródło:
Bożydar Latkowski: Otolaryngologia - podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wyd. Lek. PZWL, 1998.

Ostatnie publikacje