Ciąża

Poród

Publikacja: 10 sierpień 2009 Ostatnia aktualizacja: 13 wrzesień 2009
Dzień porodu zbliża się nieubłaganie a Ty nadal masz sporo pytań i wątpliwości? W trakcie porodu będziesz przechodzić wiele zmian natury fizycznej i psychicznej. Warto, abyś była odpowiednio przygotowana do tej chwili.
Poród rozpoczyna się rozszerzeniem szyjki macicy i kończy wydaleniem łożyska.Wyróżnia się trzy wyraźne okresy porodu. Doświadczenia każdej kobiety związane z porodem są jedyne w swoim rodzaju, a długość kolejnych okresów porodu u każdej jest inna. U pierworódek poród przeciętnie trwa od 12 do 14 godzin i około 7 godzin w następnych porodach.

SKURCZE
W pierwszym okresie porodu szyjka macicy całkowicie się rozszerza, aby umożliwić dziecku przejście. W czasie ciąży szyjka macicy spełniała bardzo ważną funkcję utrzymywania dziecka w macicy. W okresie pierwszych kilku godzin porodu funkcje szyjki macicy zmieniają się całkowicie i staje się ona szeroko otwartym, miękkim kanałem, przez który dziecko może się przemieścić w dół.

W okresie przejściowym skurcze macicy zmieniają swój charakter od takich, których zadaniem jest rozszerzenie szyjki macicy, aż po skurcze, których celem jest wydalenie płodu. W tym okresie kobieta często odczuwa silne zmiany fizyczne i psychiczne.Skurcze stają się silniejsze i występują częściej, kobieta czasami odczuwa dwa-trzy skurcze naraz i trudno jest jej nabrać między nimi powietrza. Mogą im towarzyszyć objawy fizyczne, takie jak drgawki, biegunka lub wymioty.

ZMIANY PSYCHICZNE
W tym okresie zmiany psychiczne mogą uwidaczniać się w postaci nietypowych zachowań. Kobiety mogą stać się bardzo rozdrażnione i nerwowe. Często kobieta w czasie porodu jest zła na męża, oskarża go o odczuwany przez nią ból. Niektóre kobiety mówią, że mają już wszystkiego dość i nie chcą już mieć więcej dzieci. Inne mogą być zdziwione sposobem, w jaki narzekają.

URODZENIE DZIECKA
Drugi okres rozpoczyna się od momentu, gdy szyjka macicy jest już w pełni rozwarta, i trwa do czasu urodzenia dziecka. Jest to okres parcia, w którym matka wypycha dziecko na zewnątrz. Wiele kobiet nie może sobie wyobrazić tego okresu i są zdziwione faktem, że przebiega on instynktownie i wywołany jest niekontrolowanymi skurczami macicy. Nie mogą się im przeciwstawić. Gdy dziecko przechodzi przez pochwę, kobieta odczuwa kłucie lub pieczenie, które niekiedy opisuje jako palenie. Niektóre wyciągają rękę w dół i dotykają główki dziecka, witając je na świecie.

PO PORODZIE
W przypadku kobiet, których noworodkiem zajmuje się już personel medyczny, wydalenie popłodu (końcowy okres porodu) jest ledwo dostrzegalny i zwykle zatarty występującą ogólną radością i euforią. Gdy dziecko jest już bezpieczne w ramionach matki, te zwykle odczuwają wielką ulgę. Dziewięć miesięcy ciąży wreszcie się zakończyło, ustąpiły bóle porodowe, a dziecko jest zdrowe. W tym okresie należy zostawić rodziców sam na sam z dzieckiem, aby wytworzyła się więź między nimi.

WALKA Z BÓLEM
Większość kobiet podczas skurczów macicy odczuwa silny ból i oczekiwanie na jego wystąpienie jest jednym z najsilniejszych bodźców lękowych, jakie mają związek z samym porodem. W większości przypadków ból odczuwany podczas porodu spowodowany jest uwarunkowaniami kulturowymi kobiety, w których poród musi się wiązać z bólem.

W konsekwencji rozwija się błędne koło: strach przed bólem wyzwala napięcie i ból, ból zaś prowadzi do jeszcze większego strachu i napięcia oraz bólu. Kobiety muszą zdawać sobie sprawę z tego, że ból występujący podczas skurczów macicy nie świadczy o tym, że dzieje się coś złego i że jego odczuwanie jest prawidłowa, a nawet czynnościowe.

Ból nie promieniuje bezpośrednio z samej macicy, ale jest spowodowany brakiem dopływu krwi do tkanek brzucha na skutek skurczów i ucisku. Istnieją dowody sugerujące, że ból jest ważnym sygnałem dla mózgu, pobudzającym kobietę do postępowania zgodnie z fizjologicznym procesem porodu.

Wiele kobiet wspomina poród jako bardzo silne doświadczenie bólowe, które byty w stanie znieść, ponieważ oczekiwała je radosna nagroda, jaką jest urodzenie dziecka. Nikt zawczasu nie może powiedzieć matce, która ma urodzić po raz pierwszy, jak będzie wyglądał poród. Ważne, aby nie miała uprzedzeń do stosowania środków przeciwbólowych i ich nie odrzucała. Pary muszą być również poinformowane, że około 20% porodów rozwiązywanych jest cięciem cesarskim. Po cięciu cesarskim kobiety mogą odnosić wrażenie, że zostały oszukane, ponieważ poród nie odbył się drogami natury.

ROLA OJCA
Jeśli ojcowie są obecni podczas porodu, często mają do spełnienia ważne zadanie: zadbać, aby partnerce było wygodnie i czuła się odprężona, podpierać ją w różnych pozycjach, podawać płyny i wspomagać psychicznie. Mogą przytrzymywać rodzące się dziecko i przeciąć pępowinę.

Pomimo wysiłków ze strony matki i personelu szpitala, mającego sprawić, aby ojciec czuł się zaangażowany, wielu z nich odnosi jednak wrażenie, że w momencie zbliżania się porodu do punktu kulminacyjnego są zbędni. Niektórzy czują się ignorowani lub niedopuszczani, gdyż uwaga wszystkich skierowana jest na matkę. Mogą czuć się odrzuceni, jeśli partnerka zachowuje się nietypowo w momencie, gdy odczuwa ból.

REAKCJA NA DZIECKO
Reakcja rodziców na urodzenie własnego dziecka może przybierać różne formy: od łez i okrzyków radości, aż po nabożną ciszę i wyczerpanie. Niektóre pary odczuwają gwałtowny przypływ miłości do dziecka, inne ulgę z powodu zakończonego porodu i są dumni z osiągnięć, ale nie są zainteresowani dzieckiem.

Musi upłynąć czas, aby przywyknąć do obecności noworodka. Dzieci mogą być mniejsze niż się spodziewano, ze zniekształconymi główkami i pokryte białą tłustą mazią płodową. W momencie gdy rodzice zaczną się opiekować dzieckiem zauważą, że reaguje ono na ich głos i miłość rozwinie się naturalnie. Jeśli jest to pierwsze dziecko, jednocześnie rozpoczyna się nowa faza w ich życiu.
Źródło:
"Ciąża" Peter Abrahams

Ostatnie publikacje