Ważny temat

Nadciśnienie tętnicze - co oznacza?

Publikacja: 19 maj 2009 Ostatnia aktualizacja: 20 maj 2009
Każdy podział wartości ciśnienia na prawidłowe i nieprawidłowe ma charakter umowny. Jeśli jest racjonalny i klinicznie uzasadniony, może być bardzo przydatny, lekarze oczekują bowiem wyraźnego wskazania wartości ciśnienia, przy których należy rozpoznać chorobę oraz rozpocząć jej diagnostykę i leczenie
Wskazówkę taką stanowi arbitralnie ustalona granica dzieląca ludzi na tych z prawidłowym ciśnieniem krwi i na chorych z nadciśnieniem tętniczym. Bardzo ważne jest uwzględnianie również zmian w narządach, związanych z podwyższonym ciśnieniem krwi.

W ostatnich latach ukazały się zalecenia ekspertów amerykańskich, w których za górne granice normy dla osób dorosłych przyjęto wartości ciśnienia skurczowego 139 mm Hg, a rozkurczowego 89 mm Hg. W raporcie tym przedstawiono również podział nadciśnienia tętniczego na trzy grupy zróżnicowanego ryzyka powikłań narządowych (A, B, C), w zależności od wartości ciśnienia tętniczego oraz występowania powikłań narządowych i ryzyka sercowo-naczyniowego.
KATEGORIE CIŚNIENIA TĘTNICZEGOCiśnienie skurczowe (górny odczyt)

120 mm Hg lub niższe
ciśnienie optymalne w odniesieniu do ryzyka sercowo-naczyniowego
129 mm Hg lub niższe
prawidłowe ciśnienie krwi
130 - 139 mm Hg
wysokie prawidłowe ciśnienie krwi
140 - 159 mm Hg
okres (stadium) 1 nadciśnienia
160 - 179 mm Hg
okres (stadium) 2 nadciśnienia
180 mmg i wyższe
okres (stadium) 3 nadciśnienia
Ciśnienie rozkurczowe (dolny odczyt)

  80 mm Hg lub niższe
ciśnienie optymalne w odniesieniu do ryzyka sercowo-naczyniowego
81 - 84 mm Hg lub niższe
prawidłowe ciśnienie krwi
85 - 89 mm Hg
wysokie prawidłowe ciśnienie krwi
90 - 99 mm Hg
okres (stadium) 1 nadciśnienia
100 - 109 mm Hg
okres (stadium) 2 nadciśnienia
110 mmg i wyższe
okres (stadium) 3 nadciśnienia
Raport zawiera rekomendację leczenia ciśnienia granicznego (wysokie prawidłowe), ze względu na jego skłonność do zmiany w nadciśnienie tętnicze (w wypadku nieleczenia).

Grupa A dotyczy osób z ciśnieniem wysokim prawidłowym oraz nadciśnieniem bez powikłań narządowych, z chorobami serca i naczyń oraz narażonych na inne czynniki ryzyka. Hipertonikom z tej grupy z ciśnieniem wysokim prawidłowym lub z okresem l nadciśnienia autorzy raportu zalecają zmianę stylu życia w celu uzyskania ciśnienia prawidłowego lub optymalnego. Jeśli u pacjentów w okresie l nie dochodzi w ciągu roku do redukcji ciśnienia krwi, zaleca się farmakoterapię. Nawet jeśli należysz do grupy o najniższym ryzyku (grupa A), to jeśli spełniasz kryteria okresów 2 lub 3, wymagasz zarówno zmiany stylu życia, jak i przyjmowania leków hipotensyjnych.

Grupa B dotyczy wszystkich pozostałych hipertoników pod warunkiem, że nie doznali oni powikłań narządowych, natomiast są obciążeni jednym lub kilkoma czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego (z wyjątkiem cukrzycy). Podobnie jak w przypadku grupy A - jeśli ciśnienie jest ciśnieniem wysokim prawidłowym lub nadciśnieniem okresu l, zalecenia obejmują „na początek" zmianę stylu życia. Jeżeli w ciągu 6 miesięcy nie daje to efektu („sprowadzenie" ciśnienia do wartości prawidłowych lub optymalnych), wskazana jest farmakoterapia. W grupie B w okresie l i 2 wymaga się zarówno zmiany stylu życia, jak i stosowania leków hipotensyjnych.

Grupa C dotyczy wszystkich hipertoników ze zmianami narządowymi nawet wtedy, kiedy ich ciśnienie jest wysokie prawidłowe. Pacjentów grupy C obowiązuje zarówno zmiana stylu życia, jak i farmakoterapia nadciśnienia tętniczego.
Źródło:
"Choroby serca. Co radzi lekarz" Świat Książki

Ostatnie publikacje