Pies - najlepszy przyjaciel i terapeuta

Dogoterapia, czy kynoterapia to nazwy, którymi określa się terapie z udziałem psa. Jest to naturalna forma wzmacniająca rehabilitację ruchową i psychoterapię. Głównym motywatorem jest prawidłowo ułożony i odpowiednio przygotowany pies prowadzony przez wyszkolonego przewodnika. Jakie dysfunkcje można rehabilitować tą metodą i jakie są jej rezultaty?

Celem dogoterapii jest konkretna pomoc przy leczeniu określonych schorzeń. W takich sytuacjach program spotkania jest ustalany z terapeutą, lekarzem, albo rehabilitantem. Określa się wtedy zakres czynności wykonywanych przez psa, które mają się bezpośrednio przyczynić do wspomagania leczenia danego schorzenia.
Formy kynoterapii:

• Spotkanie z Psem (SP) - zajęcia z psem, które mają na celu stworzenie pozytywnego kontaktu pomiędzy uczestnikami a psem. W trakcie spontanicznej, radosnej zabawy (ukierunkowanej przez prowadzącego) uczestnicy przyzwyczajają się do kontaktu z psem, głaszczą go, wydają polecenia.
• Edukacja z Psem (EP) - pies uczestnicząc aktywnie w zajęciach motywuje do nauki poprzez stworzenie przyjaznych warunków emocjonalnych zwiększa możliwości przyswojenia wiedzy. Dziecko chętniej zapamiętuje treści, których bohaterem jest jego nowy przyjaciel - pies. EP pomaga również osobom o obniżonej percepcji lub niechęci (z różnych powodów) do przyswajania wiedzy i przebywania w szkole.
• Terapia z Psem (TP) - jest to zestaw ćwiczeń ukierunkowanych na konkretny, zaplanowany cel, z zakresu kompleksowej rehabilitacji, do których układana jest metodyka w porozumieniu ze specjalistą np. lekarzem prowadzącym, rehabilitantem, psychologiem. Charakteryzuje się indywidualnym podejściem do każdego uczestnika, jego możliwości i potrzeb.

Efekty terapeutyczne

• pokonanie kynofobii
• doskonalenie sprawność aparatu artykulacyjnego: języka, warg, żuchwy
• doskonalenie sprawność aparatu oddechowego, który maja ścisły związek z
• usprawnianiem porozumiewania się dziecka z otoczeniem za pomocą mowy.
• zwiększenie poczucia bezpieczeństwa
• zwiększenie chęci i motywacji do nauki i ćwiczeń
• poprawa sprawności ruchowej i motorycznej

Dogoterapia najczęściej wykorzystywana jet w:

• jednostkach bądź zespołach neurologicznych
• urazach ortopedycznych narządu ruchu
• amputacjach w okresie poszpitalnym
• gimnastyce korekcyjnej
• chorobach kardiologicznych
• Zespole Down’a
• Zespole Aspergera
• Autyzmie
• upośledzeniach umysłowych
• wadach wzroku
• wadach słuchu
• zaburzeniach mowy
• zaburzeniach koordynacji ruchowej
• dysfunkcjach społecznych
• w chorobach geriatrycznych

Jakie psy wybrać? Do dogoterapii nadają się psy różnych ras z wyłączeniem bojowych i stróżujących. Najczęściej spotykane są: Labrador Retriever, Golden Retriever, Nowofundland, Cavalier King Charles Spaniel, Berneński Pies Pasterski. Po odpowiednim przeszkoleniu, łagodne, zdrowe, objęte systematyczną kontrolą weterynaryjną, czyste, tolerancyjne, pewne siebie, akceptujące obcych mają możliwość niesienia radości i pomocy osobom potrzebującym.

Najważniejszą grupę społeczną, której trudno byłoby egzystować bez wsparcia psa, stanowią ludzie niepełnosprawni. Do grupy tej zaliczyć należy niemal wszystkie formy niepełnosprawności: osoby niewidome, niesłyszące, niepełnosprawne ruchowo lub umysłowo, chorujące na epilepsję etc. Koegzystencja i współpraca z tym zwierzęciem zwiększa stopień samodzielności osoby niepełnosprawnej zapewniając jednocześnie przyjaźń, która jest niezbędna do harmonijnego i szczęśliwego życia. Niewykluczone, iż w przyszłości, kiedy farmaceutyki okażą się mieć znikome walory lecznicze, pies stanie się naturalnym i jedynym niesyntetycznym panaceum na wszelkiego rodzaju dolegliwości psychosomatyczne