Dziecko

Jak zachowuje się dziecko autystyczne?

Publikacja: 18 luty 2019 Ostatnia aktualizacja: 22 marzec 2019

Co to jest autyzm?

Autyzm jest określany jako całościowe zaburzenie rozwoju, choć coraz częściej mówi się o tym, że być może jest po prostu uwarunkowanym genetycznie innym wzorcem funkcjonowania mózgu, który w określonych warunkach mógł mieć sens dla otoczenia. Dotyczy głównie kontaktów społecznych, umiejętności komunikacyjnych i sztywnego przywiązania do pewnych schematów. Autyzm nie jest łatwy w diagnozie, tym bardziej, że każdy przypadek jest specyficzny. Dzieci mogą mieć różne, specyficzne dla siebie objawy, bardzo zróżnicowany jest też stopień zaburzeń. Częściej autyzm dotyka chłopców. Objawy pojawiają się do trzeciego roku życia, choć niepokojące symptomy można już czasem zaobserwować w wieku kilkunastu miesięcy. Czasem, zwłaszcza wtedy gdy zaburzenia nie są ciężkie, chorobę diagnozuje się później, również u dorosłych.

Jakie są objawy autyzmu?

Objawem autyzmu jest między innymi to, że dziecko nie nabywa pewnych umiejętności w określonym czasie. Ma również trudności z używaniem i odczytywaniem gestów, emocji na twarzach innych ludzi. Sam też ma raczej ubogą mimikę, twarz raczej poważną, chociaż potrafi się cieszyć i wyrażać emocje, takie jak radość, smutek, lęk.
Cechą typową jest też nietolerancja dla zmian – tzw. sztywność zachowania. Dodatkowymi objawami mogą być problemy ruchowe: niezgrabność ruchowa lub tzw. stereotypy ruchowe, czyli niecelowy, powtarzający się sposób zachowania, np. chodzenie w kółko lub machanie rękami. Może występować nadwrażliwość na dźwięki, na dotyk, na zapachy. Dzieci cierpiące na łagodniejszą postać autyzmu mają bardzo wybiórczy i ograniczony zakres zainteresowań, z tego powodu bywają ekspertami w wąskich dziedzinach.

Podsumowanie symptomów występujących u dzieci autystycznych. Dziecko z autyzmem:

  • nie uczestnicy w zabawie z rówieśnikami,
  • lubi samotność,
  • bardzo rzadko się uśmiecha,
  • bardziej interesuje się kontaktem z przedmiotami niż ludźmi,
  • ma mimikę twarzy, która nie wyraża wielu emocji,
  • zazwyczaj unika kontaktu wzrokowego z inną osobą,
  • bywa nadpobudliwe i impulsywne,
  • nie reaguje na swoje imię,
  • często wpada w agresję bez wyraźnego powodu,
  • prawie wcale nie mówi, a jeśli już to używa słów nie mających znaczenia,
  • wprowadza przedmioty w jednostajny ruch obrotowy, 
  • kiwa, obraca się w jednym miejscu bez przerwy,
  • ma utrudnione kontakty z innymi ludźmi,
  • jeśli rozmawia - to na jeden temat,
  • jest nadwrażliwe na dźwięki i dotyk, 
  • czasem nie reaguje na ból,
  • nie biega w podskokach, nie ma spontanicznych odruchów.

Nie każda osoba z autyzmem przejawia pełen zestaw tych cech, nie jest też tak, że jeżeli ktoś ma ich kilka, to na pewno cierpi na autyzm. Konieczna jest dokładna diagnoza i różnicowanie autyzmu od m.in.: upośledzenia intelektualnego, problemów neurologicznych, padaczki, schizofrenii dziecięcej,  zespołu Retta.

W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie autyzmu?

Diagnozę autyzmu powinien stawiać zespół specjalistów, w skład którego wchodzą lekarz psychiatra dziecięcy, psycholog i logopeda. Takie zespoły można znaleźć, np. w poradniach dla dzieci z autyzmem lub w specjalistycznych poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży. Diagnoza opiera się na obserwacji i analizie danych zebranych na temat dziecka. Nie ma obecnie żadnych specyficznych testów z krwi lub moczu potwierdzających lub wykluczających autyzm. Można zlecić badania dodatkowe w celu różnicowania innych przyczyn obserwowanych zaburzeń. Dlatego w niektórych przypadkach wykonuje się różne badania dodatkowe. Nie stanowią one jednak podstawy rozpoznania i pozostają badaniami dodatkowymi.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie autyzmu?

Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, jego obraz zmienia się wraz z wiekiem. Dzieci nabywają nowych umiejętności, uczą się komunikacji. Ocenia się, że ok. 20% dzieci z tym rozpoznaniem, funkcjonuje prawidłowo w wieku dorosłym. Na rokowanie wpływają też inne towarzyszące choroby, jeśli takie występują, np. niepełnosprawność intelektualna czy padaczka.
Tak więc dużej części pacjentów nie udaje się wyleczyć, jednak wcześnie wprowadzona terapia pozwala na poprawę funkcjonowania dziecka i daje wsparcie jego rodzinie.

 

Źródło:
Bluestone J.: Materia AUTYZMU. Łączenie wątków w spójna teorię, Fundacja Rozwiązać Autyzm, Warszawa 2015.

Ostatnie publikacje