Niewydolność ciśnieniowo-szyjkowa u kobiet ciężarnych

urazy po zabiegach ginekologicznych: wyłyżeczkowania macicy, ręcznego wydobycia łożyska, amputacji szyjki macicy, operacji kleszczowej,

noszenie więcej niż jednego płodu: najczęściej nie stanowi problemu przy kolejnych ciążach pojedynczych.

zwiększona ilość i gęstość wydzieliny z pochwy,

plamienia - zmiana zabarwienia wydzieliny z jasnej, przeźroczystej na różową, podbarwioną krwią,

uczucie ciężkości, napięcia w podbrzuszu, czasami porównywane do objawów typowych dla okresu przedmiesiączkowego,

bóle w odcinku krzyżowym kręgosłupa,

parcie w dolnej części brzucha, uczucie, jakby dziecko miało zaraz wypaść,

zwiększona częstotliwość oddawania moczu

szew. Najczęściej stosowaną formą leczenia jest procedura chirurgiczna - na szyjkę zakłada się specjalny szew okrężny. Zdaniem ginekologów najlepiej jest założyć szew między 13. a 14 tygodniem, wtedy macica rośnie szybciej niż dziecko. Zabieg odbywa się pod narkozą. Ten skuteczny sposób sprawia, że 80-90 proc. kobiet mających założony szew na szyjce macicy kończy ciążę porodem o czasie, czyli w 37-38 tygodniu.

krążek (pessar). Inny sposób wspierania szyjki macicy w niewydolności to pessar. To inaczej gumowy, miękki krążek w kształcie miseczki, zakładany na szyjkę macicy po to, by ją odciążyć. Zakładanie go nie wymaga pobytu w szpitalu, żadnych zabiegów chirurgicznych, czy znieczulenia lub narkozy. Mogą się zdarzać zakażenia, ale zapobiega się im, stosując raz na tydzień globulki dopochwowe, zgodnie z zaleceniami producentów pessarów. Krążek usuwa się po osiągnięciu dojrzałości płodu . Niekiedy po usunięciu krążka może dojść do przenoszenia ciąży nawet do 41. tygodnia.

odpoczynek. Lekarze zalecają także pacjentkom leżący tryb życia, a przynajmniej dużo odpoczynku, zaniechanie uprawiania sportów (aktywność fizyczna może nasilać skurcze macicy, powodujące rozwieranie szyjki) i zaprzestanie współżycia seksualnego. Można też przyjmować No-spę - lek rozkurczowy.