Zaburzenia rytmu serca u dzieci

Do zaburzeń rytmu serca najczęściej dochodzi w wyniku:

• nadciśnienie tętnicze,
• choroba niedokrwienia serca,
• zwyrodnienie mięśnia sercowego,
• choroba zastawek serca,
• zaburzenia ilości elektrolitów we krwi  bądź przedawkowanie leków, takich jak glikozydy naparstnicy.

Jedną z najczęstszych dolegliwości jest arytmia serca, przyczyniająca się do kołatania serca. Chorzy odczuwają to jako uczucie szybkiej lub nierównomiernej pracy serca. Natomiast skurcze dodatkowe powodują uczucie określane jako „przeskakiwania”, bądź kłucia w klatce piersiowej. Arytmia może skutkować osłabieniem organizmu, bólem w klatce piersiowej, dusznościami, uczuciem gorąca oraz wybudzeniem ze snu.

Każde badanie diagnozujące chorobę powinno być indywidualne i uzależnione od danego stanu dziecka i rodzaju jego arytmii. Wykonywane badania to:

• rutynowy 12-odprowadzeniowy zapis elektrokardiograficzny (EKG). Jest to pierwsze badanie wykonywane, gdy dochodzi do rozpoznania zaburzenia rytmu serca.
• Holterowski ambulatoryjny zapis EKG pozwala rozpoznać przejściowe i bezobjawowe zaburzenia rytmu serca.
• EKG przez telefon jest nowoczesną technologią, która umożliwia wielodniowe i ciągłe monitorowanie rytmu serca
• Test pochyleniowy (pionizacyjny) jest używany podczas oceny występujących omdleń spowodowanych zaburzeniem rytmu serca.
• Test z lekami stosowany jest w rozpoznaniu zespołu Brugadów
• Próba wysiłkowa umożliwia u niektórych dzieci wykrycie objawów związanych z arytmią
• Przezprzełykowe badanie elektrofizjologiczne pozwala zdiagnozować częstoskurcz.

Wdrożenie kuracji, jak i jej intensywność zależnie są od rodzaju zaburzenia pracy serca, od dolegliwości i możliwych konsekwencji choroby. Leczenie arytmii jest najskuteczniejsze, jeśli przyczyna choroby jest rozpoznana i możliwa do usunięcia.

Nie wszystkie arytmie wymagają leczenia – z reguły, gdy nie występują uciążliwe objawy, nie rozpoczyna się terapii. Jednak dzieci z zaburzeniami rytmu serca powinny być objęte stałą opieką kardiologiczną. Specjalista, prócz wizyt kontrolnych, może zalecić również zmianę stylu życia oraz suplementację magnezem i/lub potasem. U niektórych dzieci jednak rozważa się farmakoterapię.

W pewnych przypadkach konieczne bywa inwazyjne leczenie zaburzeń rytmu serca, jak wszczepienie stymulatora serca, kardiowertera czy ablacja.
Ablacja to standardowa i inwazyjna metoda leczenia. Polega na wprowadzeniu sterowalnej elektrody przez żyłę lub tętnicę udową do miejsca będącego ogniskiem zapalnym wywołującym arytmie, następnie końcówka elektrody rozgrzewana jest  do 60°C by „wypalić” w sercu przyczynę choroby.