Na czym polega test wodorowy?

Nietolerancja laktozy lub innych cukrów polega na niedostatecznym ich trawieniu. Spośród  badań dotyczących tej nietolerancji w organizmie, szczególną uwagę warto zwrócić na wodorowy test oddechowy.  Dowiedz się więcej na czym polega to badanie i kiedy warto je wykonać! 

Czym jest test wodorowy?
                     
Test wodorowy pozwala monitorować zawartości wodoru w wydychanym powietrzu, dzięki czemu można wykryć nieprawidłowe trawienie,  złe wchłanianie węglowodanów, a także inne zaburzenia. Test można wykonywać zarówno u dzieci jak i osób dorosłych dlatego jest skutecznym i mało inwazyjnym badaniem nietolerancji laktozy, fruktozy, sacharozy, sorbitolu czy ksylitolu.

Na czym polega test wodorowy?

Przebieg badania polega na  tym, że pacjent na czczo w odstępach 30 minutowych przez 4 godziny pije wodny roztwór np. laktozy, a oddech pacjenta  jest sprawdzany w równomiernych odstępach czasu. Jeśli cukier ten nie jest rozkładany, wówczas w okrężnicy ulega fermentacji bakteryjnej z wytworzeniem gazów, w tym wodoru. Wodór jest wchłaniany z jelit, przenika do krwiobiegu, następnie do płuc i jest wydychany przez człowieka.  Poziom wodoru mierzony jest specjalnym aparatem.
Podniesiony poziom wodoru w powietrzu wskazuje na niewłaściwe trawienie podanego cukru np. laktozy.

Przygotowanie do testu wodorowego

Dobrze przygotowany do testu pacjent powinien:

• być na czczo przez okres 12 godzin (minimum 6 godzin przed badaniem; można pić czystą wodę, bez domieszki cukru i dodatków smakowych)
• umyć zęby,
• unikać palenia tytoniu oraz żucia gumy,
• dzień przed badaniem unikać picia mleka oraz soków owocowych, 
• spożyć nieobfity oraz ubogi w błonnik pokarmowy posiłek w dniu poprzedzającym badanie,
• unikać w dniu poprzedzającym badanie spożywania kapusty, cebuli, pora, fasoli, warzyw marynowanych,
• pacjenci z protezami – nie powinni używać kleju mocującego w dniu badania.

Wskazania do wykonania badania:

• podejrzenie nietolerancji laktozy, fruktozy i innych cukrów - sacharozy, sorbitolu czy ksylitolu,
• podejrzenie zespołu przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBOS),
• podejrzenie zespołu jelita wrażliwego.
• dokuczliwe objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak np.:
• uporczywe wzdęcia,
• poczucie gromadzenia nadmiernej ilości gazów,
• biegunka, zaparcia
• bóle brzucha, które pojawiają się po spożyciu węglowodanów lub gdy są one przewlekłe – powyżej 3 miesięcy.

Test wodorowy stanowi badanie nieinwazyjne, tanie, szybkie i wiarygodne, dlatego w przypadku występowania powyższych dolegliwości warto go niezwłocznie wykonać.