Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych

Lekarz zalecił bliskiej Ci osobie żywienie pozajelitowe w warunkach domowych? Czy wiesz na czym ono polega i jakich świadczeń można oczekiwać w ramach NFZ?

Na czym polega żywienie pozajelitowe w warunkach domowych?

Ta forma żywienia polega na podawaniu białka oraz elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody drogą dożylną w domu pacjenta wraz z kompleksową opieką nad jego stanem zdrowia.

Kto wymaga żywienia pozajelitowe w warunkach domowych?

Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych przeznaczone jest dla chorych, których nie można odżywiać drogą przewodu pokarmowego
w wystarczającym zakresie, a ich stan zdrowia nie wymaga hospitalizacji. Najczęstszymi wskazaniami do tego typu żywienia są takie schorzenia jak zespół krótkiego jelita, pokarmowego, krańcowe wyniszczenie wymagające długotrwałego żywienia pozajelitowego, czy oporne na leczenie klasyczne przypadki nieswoistych chorób zapalnych jelit.

Co świadczeniodawca powinien zagwarantować pacjentowi w ramach NFZ?

Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych obejmuje także:

• przygotowanie pacjenta lub opiekunów do leczenia w warunkach domowych;
• zapewnienie ciągłego kontaktu telefonicznego z pacjentem lub opiekunami;
• program badań kontrolnych zgodnie z terminarzem wizyt oraz według potrzeb w poradni prowadzącej leczenie pacjentów żywionych pozajelitowo w warunkach domowych lub domu pacjenta – co najmniej raz na kwartał;
• dostarczanie preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu pacjenta;
• zapewnienie hospitalizacji w ośrodku prowadzącym leczenie żywieniowe w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, pozostających w związku z leczeniem żywieniowym;
• transport pacjenta do ośrodka w celu badań lub hospitalizacji w przypadku wskazań do transportu medycznego.

Czy istnieje jakieś ryzyko związane ze stosowaniem tej formy żywienia?

Pacjent, który zakwalifikował się do żywienia pozajelitowego musi być pod stałą opieką lekarza, który będzie monitorował jego stan zdrowia, gdyż istnieje ryzyko wystąpienia powikłań takich jak:

• zakażenie dostępu żylnego
• zakrzepica żył obwodowych lub centralnych,
• zaburzenia metaboliczne elektrolitowe,
• zaburzenia wątrobowe,
• hipo- i hiperglikemia,
• metaboliczna choroba kości,
• inne zaburzenia niedoborowe lub toksyczne.