Medycyna ogólna

Czym jest torbiel Bakera?

Publikacja: 06 październik 2014
Jeżeli dokucza Ci podczas chodzenia ból stawu kolanowego lub wyczuwasz w dole podkolanowym jakąś cystę wypełnioną płynem prawdopodobnie jest to torbiel Bakera. Zapoznaj się czym jest torbiel podkolanowa, jakie są objawy, przyczyny powstawania oraz jak się leczy to schorzenie.
Torbiel Bakera jest to niefizjologicznie powiększona przestrzeń znajdująca się w dole podkolanowym, która wypełniona jest płynem. Występująca cysta zazwyczaj przebiega na pograniczu dwóch mięśni - głowy przyśrodkowej mięśnia brzuchatego a mięśniem półbłoniastym.

Staw kolanowy jest stawem pełniącym funkcję podporową i lokomocyjną, w którym zachodzą często zmiany patologiczne m.in. urazy, przeciążenia oraz zmiany zwyrodnieniowe; w wyniku czego dochodzi do nadmiernej produkcji płynu w stawie, co powoduje ból oraz ograniczenie jego ruchów. Znaczny wzrost ciśnienia śródstawowego prowadzi do przenikania płynu przez tylną część osłabionej torebki stawowej do dołu podkolanowego. Tworzy się tam bowiem przepuklina błony maziowej. Czasem może nastąpić również pękniecie torbieli i przedostanie się płynu w okolice łydki.

Z badań wynika, że zmiany patologiczne występują najczęściej u dzieci w wieku 4 - 7 lat oraz u dorosłych w wieku 35 - 70 lat.

Przyczyny torbieli Bakera

Przyczyny powstawania torbieli podkolanowej nie są do końca określone przez naukowców. Można jedynie wymienić jakie czynniki wzmagają  produkcji płynu stawowego.

Należą do nich:
  • u starszych osób współistnienie chorób ogólnoustrojowych i wewnątrzstawowych (zmiany zwyrodnieniowe, reumatoidalne zapalenia stawów, dna moczanowa),
  • jednokierunkowy przepływ płynu spowodowany nieprawidłowym mechanizmem zastawkowym torebki stawowej,
  • przepuklina spowodowana przez uszkodzenie tylnej ściany torebki stawowej,
  • zapalenie kaletek maziowych w dole podkolanowym,
  • zapalenia, przeciążenia i urazy stawu kolanowego.
Podział torbieli Bakera:
 
włókniste - gładka, błyszcząca ściana zbudowana z tkanki włóknistej o grubości 1 - 2 mm, charakteryzująca się równomiernie zarysowaną i ograniczoną powierzchnią,
 
synowialne - ściana zbudowana z tkanki łącznej włóknistej z tworami kosmkowymi mniej błyszcząca o grubości 2 - 5 mm, charakteryzująca się słabiej ograniczoną powierzchnią,
 
zapalne - pluszowa ,,kudłata" ściana o grubości 8 mm pokryta fibrynowymi wypustkami, w której mogą tworzyć się chrzęstno- i kostno- podobne elementy.
 
Objawy torbieli Bakera to:
  • uwypuklenie znajdujące się pod skórą z tyłu stawu kolanowego,
  • ból  i obrzęk stawu kolanowego, a nawet całej kończyny dolnej,
  • ocieplenie i zaczerwienienie w miejscu cysty,
  • ograniczenie ruchów zginania stawu kolanowego,
  • występujące drętwienia łydki w wyniku ucisku torbieli na naczynia krwionośne i nerwy.
Leczenie torbieli Bakera

Leczenie zachowawcze, czyli nieoperacyjne stosowane jest w przypadku niskiego nasilenia się objawów. Zazwyczaj podczas takiej terapii zalecane są ćwiczenia kinezyterapeutyczne, zabiegi fizjoterapeutyczne, noszenie opasek uciskowych oraz specjalnego obuwia. W przypadku nagromadzenia się płynu wskazane jest odessanie go oraz podanie leków przeciwzapalnych i obliterujących, czyli obkurczających.

Leczenie operacyjne tak zwana artroskopia jest to zabieg polegający na usunięciu torbieli w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Zastosowanie takiej metody umożliwia bardzo szybki powrót pacjenta do pełnego zakresu ruchomości.
 
Zarówno w leczeniu zachowawczym jak i operacyjnym jest wskazana rehabilitacja. Począwszy stosowane są ćwiczenia w odciążeniu, izometryczne, rozciągające, stymulujące. W późniejszym okresie wprowadza się ćwiczenia oporowe, które mają na celu wzmocnić siłę torebki stawowej i mięśni.
Stosuje się również w obu przypadkach masaż tkanek głębokich, mobilizację rzepki, kinesiotaping czyli plastrowanie.
Źródło:
,,Anatomia w urazach sportowych" Leigh Brandon

Ostatnie publikacje

Czy wiesz że.. ?
U ponad 1/3 leczonych artroskopowo pacjentów w zachyłku tylno - przyśrodkowym występuje połączenie stawu z kaletką  pomiędzy naturalnymi wzmocnieniami, jakim jest więzadło łukowate, mięsień półbłoniasty i głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki.