Czym jest kompulsywne objadanie się?
Publikacja: 16 październik 2018
Czym jest kompulsywne objadanie się?
Kompulsywne objadanie się to niekontrolowane napady jedzenia. Chory pochłania bardzo dużą ilość jedzenia naraz pomimo uczucia sytości. Często są to produkty wysoko kaloryczne i przetworzone, a jedzenie jest spożywane w samotności w tajemnicy przed innymi. Jednak w przeciwieństwie do bulimii, osoba cierpiąca na to zaburzenie nie próbuje pozbyć się nadmiernej ilości kalorii. Nie stosuje środków przeczyszczających, drastycznych diet ani ekstremalnych ćwiczeń. W przeciwieństwie do anoreksji, w zespole kompulsywnego objadania się nie występuje lęk przed jedzeniem i osoby cierpiące na tę przypadłość lubią jeść. W efekcie prowadzi to do nadwagi lub otyłości, zaburzeń tolerancji glukozy, cukrzycy, nadciśnienia i chorób serca.
Znacznie poważniejsze są jednak przyczyny i konsekwencje psychiczne. Zaburzenia odżywiania najczęściej dotykają młode osoby między 13 a 30 rokiem życia, głównie kobiety. Przyczyny mają charakter społeczny (kulturowe wymogi bycia szczupłym), behawioralny (złe nawyki żywieniowe) oraz przede wszystkim są to problemy psychiczne. Często chorują osoby mające problem z emocjami, czy samotnością. Większość nastolatków, których rodzice się rozstali miało okresowe lub poważniejsze zaburzenia odżywiania. Kompulsywne objadanie się często też dotyka osoby, których rodzice są otyli i przekazali im nieprawidłowe nawyki żywieniowe.
Podczas jedzenia chorzy całkowicie tracą kontrolę i są jak w transie. Początkowo czują ulgę, jednak później narasta uczucie wstydu, poczucia winy, obrzydzenia i wstrętu do samego siebie. Takie osoby zmagają się z zaniżonym poczuciem własnej wartości, obwiniają się za „słabą wolę” i nie akceptują swojego wyglądu. Tak naprawdę jedzenie ma zagłuszyć negatywne emocje, choć często takie osoby nie są tego świadome i nie mają dostępu do prawdziwych przyczyn swoich zaburzeń. Długotrwałe występowanie tego zaburzenia pogłębia negatywne emocje na swój temat i prowadzi do braku pewności siebie, problemów w kontaktach społecznych, wycofania, a w końcu do depresji.
Objawy kompulsywnego objadania się:
-
jedzenie ilości jedzenia znacznie większej niż ta, która przez większość ludzi uznawana jest za normę
-
brak kontroli nad ilością oraz typem jedzenia
-
jedzenie aż do uczucia niekomfortowej, nadmiernej ilości
-
jedzenie pomimo braku głodu
-
szybsze jedzenie
-
jedzenie w samotności ze względu na zakłopotanie, skrępowanie
-
poczucie winy, spadku nastroju, wstrętu i obrzydzenia po epizodzie objadania się
-
cierpienie i dyskomfort związane z problemem objadania się
Gdzie szukać pomocy?
Na szczęście przy pomocy specjalistów, większość pacjentów wychodzi z zespołu jedzenia napadowego, a szanse skutecznego leczenia są większe niż w przypadku anoreksji czy bulimii. Leczeniem zajmują się: psycholog, psychiatra, psychoterapeuta i dietetyk, często ze sobą współpracując. Stosuje się psychoterapię, leki przeciwdepresyjne i regulacje dietetyczne. Chory odkrywa prawdziwe przyczyny swoich zaburzeń i uczy się prawidłowych nawyków żywieniowych.