Bulimia - jakie są zagrożenia dla organizmu?

Choroba polega na przyjmowaniu dużej, niekiedy olbrzymiej, ilości pokarmu w krótkim czasie. Napady obżarstwa mogą występować raz na kilka dni lub kilka razy dziennie. Cechą znamienną bulimii są działania kompensujące wspomniane napady, czyli czynności przeciwdziałające przytyciu, które mogą przybierać na przykład postać:

• prowokowania wymiotów,
• używania środków przeczyszczających,
• używania środków moczopędnych,
• intensywnych ćwiczeń fizycznych,
• intensywnej diety lub głodówki między napadami.

• zaburzenia równowagi elektrolitów (które mogą prowadzić do zaburzeń pracy serca takich jak arytmia, wstrząs kardiogenny, zawał mięśnia sercowego)
• osłabienia siły mięśniowej
• niski poziom wolnych jonów wapnia, co prowadzi do zaburzeń krzepnięcia, osłabienia kości i zębów, zaburzeń przewodnictwa impulsów nerwowych, zwiększenie ryzyka osteoporozy
• niski poziom chloru (zaburzenia gospodarki wodnej i procesu trawienia).
• uszkodzenia szkliwa zębów
• podrażnienie gardła,
• obrzęk ślinianek i przyusznych,
• rany na języku, uszkodzenia przełyku i żołądka (przy gwałtownych wymiotach może dojść do pęknięcia przełyku i żołądka)
• krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego,
• zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy
• pęknięcia przełyku lub żołądka.
• niedobór cynku - powoduje m.in. niedokrwistość, trudniejsze gojenie się ran, obniżenie odporności, zaburzenia smaku i węchu, wypadanie włosów.
• zaburzenia cyklu miesiączkowego, aż do całkowitego zaniku miesiączki.
• ogólne odwodnienie organizmu, powodujące wysuszanie skóry i błon śluzowych.
• niski poziom tryptofanu i serotoniny - wpływa na nastrój, zaburzenia snu i potrzeb seksualnych, zachowania impulsywne, oraz apetyt.
• obniżenie ciśnienia krwi (zawroty głowy, zaburzenia widzenia, omdlenia, bóle głowy).
• niedobór żelaza i witaminy B12 - powodują anemię.