Budowa i rola stentów

Czy wiesz na czym polega angioplastyka stentowa i w jakim celu się ją wykonuje? Przeczytaj ten artykuł i się przekonaj!

Stent można porównać do małej metalowej sprężynki.  Wykorzystywany jest on głownie w kardiologii interwencyjnej, w walce z chorobami niedokrwiennymi serca. W Polsce obecnie około 80% zabiegów angioplastyki naczyń krwionośnych wieńcowych wykonywana jest przy pomocy stentów.  Angioplastyka stentowa ma na celu poszerzenie naczynia w którym z powodu obecności blaszek miażdżycowych przepływ krwi jest zmniejszony. Pomaga to również wzmocnić chore naczynie. Stenty są dobrym rozwiązaniem ponieważ zawdzięczaj swoją elastyczność dzięki  falistemu połączeniu cienkich drucików wykonanych ze stali lub stopu chromowo- kobaltowego. Materiał ten zapewnia trwałość aplikatora i jest bezpieczny dla organizmu.
Zabieg angioplastyki stentowej polega wprowadzeniu do naczynia cewnika zakończonego balonem, na który nałożony jest stent. Aplikacja przebiega zwykle poprzez nakłucie tętnicy biodrowej, ramiennej lub promieniowej i wprowadzenie cewnika w zmienione miażdżycowo naczynie. Gdy stent znajdzie się już w odpowiednim miejscu, pod wpływem rozprężenia balona, światło stentu rozszerza się, udrożniając tętnicę. Następnie cewnik zostaje usunięty, a w naczyniu zostaje sam stent.  Cały zabieg wykonuje się w pracowni radiologicznej z pomocą skopii, monitorując na bieżąco położenie cewnika. Angioplastyka stentowa trwa około 30 minut. Po zabiegu pacjent pozostaje kilkanaście godzin w pozycji leżącej. Miejsce wkucia zostaje odpowiednio zabezpieczone przed krwawieniem. Zazwyczaj chory może wrócić do domu już następnego dnia. Jednak aby uniknąć powstawania zakrzepów przez kilka dni po zabiegu należy przyjmować leki przeciwzakrzepowe.
Angiografię stentową wykonuje się w:
o    tętnicach szyjnych i mózgowych podczas leczenia w ostrym niedokrwiennym udarze mózgu,
o    obrębie aorty w ramach leczenia tętniaków,
o    naczyniach wieńcowych podczas zabiegu, jakim jest angioplastyka tętnic wieńcowych.
Jako że stent jest ciałem obcym w naczyniu krwionośnym, po jakimś czasie wokół niego dochodzi do tworzenia neointimy – tkanki nowo tworzonej w wyniku drażnienia ściany naczynia przez ciało obce. Narastająca tkanka stopniowo zawęża światło naczynia (tak zwana restenoza), aż wreszcie doprowadza do całkowitego jego zamknięcia. Aby temu zapobiec, wprowadzono do leczenia stenty uwalniające substancje antyproliferacyjne, które zmniejszały ryzyko ponownego zamknięcia naczynia. Stenty te nazywane są stentami uwalniającymi leki – DES (Drug Eluting Stent). Obecność substancji antyproliferacyjnej ma jednak również niekorzystne działanie, gdyż sprzyja późnej zakrzepicy w stencie.Jednak w analizie opublikowanej przez Cochrane Library stwierdzono, że stenty uwalniające leki powodują mniej poważnych powikłań niż stenty zwykłe.